သီးေလးသီးရဲ႕ ေဆးေရာင္စံုည
ပထမေတာ့ က်ေနာ္ အဲဒီညေန အလုပ္တစ္ခုေၾကာင့္ မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ျဖစ္ေနတာ ေနာက္ အလုပ္ခ်ိန္ကို နည္းနည္းေနာက္ ေရြ႕ႏိုင္လို႔ ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။ သြားမယ္ဆိုေတာ့ ေျမပံုကို ၾကည့္လိုက္တာ အင္းဒီေျမပံုအတိုင္း ေရာက္ပါ့မလားလို႔ စိတ္ကထင္မိတယ္။ ကဲဒါနဲ႔ အိမ္ကေနထြက္ေတာ့ ၄း၃၀။ ေျမပံုထဲက အ၀ိုင္းကို ေရာက္ေတာ့ ၄း၄၅ ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒီမွာလည္း ပဲြသြားၾကမယ့္ လူေတြ စု႐ံုးစု႐ံုးနဲ႔ လမ္းရွာမေတြ႕ ျဖစ္ေနတယ္။ ဟာငါတို႔ ေနာက္က်ေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ လမ္းျပမယ့္လူနဲ႔ေတြ႕လို႔ ခမ္းမကို ေရာက္ေတာ့ ၅း၀၀ စြန္းစြန္းျဖစ္သြားတယ္။ အင္း ေျမပံုဆိုတာလည္း ပညာပါတာဘဲ။ ေျမပံုအညြန္းက ထိုင္းလို ေရးထားတာျဖစ္ၿပီး လာသူအမ်ားစုက ဗမာ၊ ေနရာက အသစ္၊ အရပ္မ်က္ႏွာ အညြန္းမပါ။ ၀င္ေပါက္ႀကီး ႏွစ္ေပါက္ရွိတာ တစ္ေပါက္ဘဲ ေဖာ္ျပ။ ေနာက္ထင္ရွားတဲ့ အေဆာက္အအံု အမွတ္အသားဆိုလို႔ နာရီစင္ တစ္ခုသာပါ။ အဲဒီနာရီစင္ ကယ္ေပလို႔သာ။ ေနာက္ လမ္းမွာ သြားဖို႔ ညြန္းထားတဲ့ စာရြက္က ခပ္ေသးေသး။ ေအာ္ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္က် က်တာကိုး။
အထဲေရာက္ေတာ့ ပဲြက မစျဖစ္ေသး။ လူေစာင့္ေနရလို႔ ထင္ပါ့။ ဒါေပမယ့္ အထဲမွာလည္း လူေတာ့ အေတာ္စံုေနပါၿပီ။ ၅း၅၀ ေလာက္မွာ ပဲြစျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ထံုးစံ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္အတိုင္း ေနာက္က်မွ စျဖစ္ပါတယ္။ ပဲြဦးထြက္ ဆိုသလို အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေနာက္က်ရတဲ့ အေၾကာင္း ေတာင္းပန္စကားဆိုပါတယ္။ ဒါလည္း က်ေနာ္တို႔ လုပ္ေနက် အလုပ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အၿမဲေနာက္က်တဲ့ အတြက္ စာေရးရင္းဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ စကားေျပာရင္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျမဲလိုလို ေျပာရတာက "I am really sorry for my late." "I am sorry for my late response." စသျဖင့္ စသျဖင့္ အျမဲေတာင္းပန္ ရတယ္။ အင္း အဲဒီေန႔ကေတာ့ ငါျပင္ရမယ္၊ ငါျပင္ရမယ္၊ ငါတို႔ ျပင္ရမယ္။
အဖြင့္အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း ဆိုေတာ့ ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြပါ ေထာင္ထလာတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပါ ပါးစပ္က လိုက္ရြက္ေနမိတယ္။ ေနာက္ထပ္ ခြန္အားေတြ ထပ္ျပည့္၊ ဇာတိမာန္ကို တက္ေစတာက ကိုေဂၚဇီလာ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ သီဆိုသြားတဲ့ "တို႔နဂါးနီ"ပါ။ ငွားထားတဲ့ ခမ္းမက သာမန္အစည္းအေ၀း ခမ္းမမ်ဳိးျဖစ္ေလေတာ့ ဇာတ္စင္က က်ဥ္း၊ အသံထိမ္းခ်ဳပ္မႈ မေကာင္းမြန္တာေၾကာင့္ အေတာ့္ကို ဆူပါတယ္။ စိန္ကက္ဆက္ (ကြန္ပ်ဴတာကို လူရႊင္ေတာ္ေတြက အမည္ေပးထားတာပါ။) ကလည္း အေခြေၾကာင့္ ခဏခဏေၾကာင္ဆိုေတာ့ ခဏခဏရပ္ကာ ပရိသတ္ကို ခဏခဏ ပဲြဆက္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပရိသတ္ကေတာ့ မၿငီးျငဴၾကပါဘူး၊ လက္ခုပ္လက္၀ါး တစ္ေျဖာင္းေျဖာင္းတီး အားေပးၾကပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ရတာက ဦးေရႊ႐ိုးနဲ႔ ေဒၚမိုးအကပါ။ အျမဲတမ္း မ႐ိုးတဲ့၊ ဟာသေႏွာၿပီး ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို ေျပာျပႏိုင္တဲ့ ကကြက္တစ္ခုပါ။ ျမန္မာ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ အကလို႔ဘဲ ဆိုရမလား မေျပာတက္ပါ။ ကိုၾကယ္သီးနဲ႔ မေခ်ာစုမ်ဳိးတို႔ က်က်နန ကျပသြားတာပါ။
သၾကၤန္ဆို မပါမျဖစ္တဲ့ သံခ်ပ္အလွည့္ကို ေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲ ဘ၀င္မက်မိတာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ သံခ်ပ္ေတြမွာ အျမဲဆိုသလို အမ်ဳိးကိုထိမ္းဖို႔ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဆိုတာကိုပါ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးေတြကိုဘဲ အဓိကထားေျပာဆိုတာ ေတြ႕ရၿပီး၊ အမ်ဳိးသားကို ေ၀ဖန္ခ်က္မပါတာကိုပါ။ အေတြးပြါးမိတာက ငါတို႔ အမ်ဳိးသားေတြၾကေတာ့ေကာ။ ေနာက္ ေငြတစ္ခုတည္းကို မၾကည့္ဖို႔၊ စာရိတၱေကာင္းဖို႔၊ အမ်ဳိးကို သိဖို႔ ဆိုတာ သိပ္မွန္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ယခုလို အစဥ္မေျပသည့္ ကာလမ်ဳိးမွာ အစစအရာရာ စုတ္ျပတ္ေနသည့္ ကာလမ်ဳိးမွာ ဒါေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ဆိုတာ အေတာ့္ကို ေျပာရခတ္ပါသည္။ ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာသည့္ ကိစၥမ်ဳိးျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ၄င္းအခ်က္ကို ေ၀ဖန္ရာတြင္ ဘယ္လို ေ၀ဖန္ေထာက္ျပမလည္း ဆိုတာကိုသာ အၾကံျပဳလိုပါသည္။
ပဲြကို အဆံုးအထိ ၾကည့္ခ်င္ေသာ္လည္း မၾကည့္ႏိုင္ပါ။ အလုပ္ကို ျပန္ေျပးရသည္။
သူတို႔ရဲ႕ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ျပတ္လံုးမ်ား၊ ျပည္သူ႔မ်ားအတြက္ ကိုယ္တက္သည့္ ပညာျဖင့္ အျပည့္အ၀ ထမ္းရြက္မႈမ်ားကိုေတာ့ မေလးစား မခ်ီးက်ဴး မဂုဏ္ျပဳဘဲ မေနႏိုင္ပါ။ သူ႔တို႔ တက္ႏိုင္သည့္ အခန္းက႑မွ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို႔ ေစတနာ အထင္းအရွား ေတြ႔ျမင္ရသည္က အလြန္ပင္ အဖိုးမဖ်က္ႏိုင္ေသာ ေစတနာတစ္ခု ပင္ျဖစ္ပါသည္။
တိုင္းတပါး ေရျခားေျမျခားမွာ ဖံုးတခ်ဳိ႕ ကြယ္တ၀ွက္ႏွင့္ လုပ္ရသည့္ပဲြ(ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပဲြမ်ားလုပ္ရာတြင္ အခက္အခဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိေသာေၾကာင့္ ၄င္းသည္ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။) ၊ ရွိစုမဲ့စု လူႏွင့္ လုပ္ရျခင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အလုပ္မ်ားတစ္ဖက္ႏွင့္ အားစိုက္ရျခင္း၊ အခ်ိန္လုကာ လုပ္ၾကရျခင္း၊ လူစိုက္ေငြစိုက္ အားလံုးစိုက္ လုပ္ၾကရျခင္း စသည့္ စသည့္ အခက္အခဲမ်ဳိးစံုကို ေက်ာ္လႊားကာ ပဲြတစ္ခု ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ သာမန္ အလုပ္သမားမ်ား အတြက္ေတာ့ ေစ်းအနည္းငယ္ႀကီးသည္။ ဒါေပမဲ့ လူဦးေရ ၄၆၀ ဆန္႔သည့္ ခမ္းမမွာ ၃၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀ နီးနီးရွိမည္ကို ခန္႔မွန္းမိသည္။ ဘယ္လို အခက္အခဲႏွင့္ အစဥ္မေျပမႈေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ မၾကည့္ရတာ ၾကာခဲ့သည့္ ၾကည့္ခ်င္ပဲြတစ္ခု လာေရာက္ ကျပၾကသည့္ သီးေလးသီးအဖဲြ႕ႏွင့္ ပဲြျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကသူမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳရပါမည္။ ထိုေန႔ သီးေလးသီးရဲ႕ ညေနခင္းက လွပခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔ ဇင္းမယ္ရဲ႕ သီးေလးသီးပဲြ ေအာင္ျမင္ပါသည္။ ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ သီးေလးသီးရဲ႕ အားပါးတရ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ထပ္မံၾကည့္ခ်င္ပါေသးသည္။
No comments:
Post a Comment