ဟိုးယခင္က အာဇာနည္ဗိမာန္ မွာ အာဇာနည္ႀကီးေတြ ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပမဲ့ ဗိမာန္ရဲ႕ ပိသုကာ ပံုစံနဲ႕ အေနအထားဟာ အုပ္ဆိုင္းညႈိ႕မႈိင္းလို႔ သည္ေနရာ သည္အုတ္ဂူေတြထဲမွာ တို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လွဲေလ်ာင္းေနပါလားဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိးကို ခံစားရေစပါတယ္။ လာေရာက္ဂါရ ျပဳသူေတြရဲ႕ စိတ္မွာ လြမ္းဆြတ္မႈ ေၾကကြဲမႈေတြ ခံစားေစရတဲ့အျပင္ အာဇာနည္ႀကီးေတြ ေရွ႕ေမွာက္ကို အမွန္တကယ္ ေရာက္ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ မိမိတို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြကို တိုင္တည္ေနရသလို ခံစားရေစပါတယ္။ သည္ေန႔ အာဇာနည္ကုန္းက မိုးပ်ံေနတဲ့ ဆန္းျပားတဲ့ ပံုစံနဲ႕ ေနပူက်ဲတဲေအာက္က ရဲရဲေတာက္ေတာက္ အေရာင္ျခယ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ဂူဗိမာန္အသစ္ႀကီးေတြကို ျမင္တိုင္း မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ချမာ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ မေအးခ်မ္းပဲ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ ဒုကၡအပူေတြကို ခံစားေနၾကရပါလားလို႔ ေတြးထင္မိပါတယ္။
သည္ေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ သမိုင္းလက္ရာ ေတြ ထိန္းသိမ္းမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့္အျမင္ကို နည္းနည္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သမိုင္းယဥ္ေက်းမႈ အျမင္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕ ေရွးေဟာင္းလက္ရာေတြကို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းရာမွာ အေဆာက္အဦ ေရရွည္ ခိုင္ခံေရးုကိုသာမက အျခား အခ်က္အလက္ေတြကိုပါ ေလ့လာၾကည့္ရႈၿပီးမွ ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို အေသအခ်ာ စီမံကန္းခ် ေဆာင္ရြက္ၾကပါတယ္။ သည္အေဆာက္အဦေတြဟာ ေဒသခံေတြအတြက္ ဘယ္လို အက်ဳိးေက်းဇူးေတြရွိသလဲ၊ သူ႔ရဲ႕ သမိုင္းဆိုင္ရာ အရ အသစ္ျပင္သင့္သလား၊ အေဟာင္းအတိုင္းပဲ ထိန္းသိမ္းထားသင့္သလား၊ ျပဳျပင္လိုက္ျခင္းျဖင့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္လို ေျပာင္းလဲသြားေစမလဲ အေသအခ်ာေလ့လာၾကပါတယ္။ စိတ္ထင္တိုင္း လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ပညာရွင္ေတြ မရွိလို႔ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါ။ ပညာရွင္ေတြ ေျပာခြင့္ ဆိုခြင့္ လုပ္ခြင့္ မရပဲ အာဏာရွင္မ်ားသာ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ရေနလို႔ သမိုင္းဆိုင္ရာ ဆံုးရႈံးမႈေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
သာဓကေတြ အေနနဲ႔ေျပာရရင္ ျပည္ၿမိဳ႕နားက ေမွာ္ဇာၿမိဳ႕ေဟာင္းတ၀ိုက္မွာရွိတဲ့ ေဘာေဘာ၊ ဘဲဘဲ ဘုရားတို႔ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ေခတ္က ထီးတင္ခဲ့ၾကပါတယ္္။ တကယ္ေတာ့ အဲသည္ဘုရားေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆနဲ႔ တည္ထားခဲ့တဲ့ ဘုရားေတြ မဟုတ္ခဲ့ဘဲ ဟိႏၵဴကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ အရ တည္ထား ခဲ့တာေတြ ျဖစ္လို႔ ထီးတင္လိုက္တဲ့ အတြက္ အံမ၀င္ဂြင္မက် ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာရွိတဲ့ ဗူးဘုရားမွာလည္း နဂိုက ထံုးျဖဴဘုရား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ျပန္တည္ထားတဲ့ ဘုရားျဖစ္လို႔ သမိုင္းတန္ဖိုးရွိမရွိ မသိပါ။ သို႔ေသာ္ ေရေၾကာင္းျပ အျဖစ္ ေဒသဆိုင္ရာေရလမ္းခရီး သြားလာမႈမွာ အလြန္အသံုးဝင္ခဲ့ပါတယ္္။ သို႔ေသာ္ ယခု ေရႊခ်ထားတာေၾကာင့္ အလင္းျပန္ေနၿပီး ေရေၾကာင္းျပအျဖစ္ မည္သို႔မွ် အသံုးမဝင္ေတာ့ပါ။
ပုဂံဘုရားမ်ား ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ကေလး အဆင့္ထိ မဲစနစ္နဲ႔ ေ၀ခဲ့ၿပီး အေထာက္အထားမရွိ စိတ္တိုင္းက် ျပင္ဆင္ ေရႊခ် ထီးတင္ လက္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ နာမည္ေတြ ကမည္းထိုးကာ သမိုင္းအေထာက္အထား မ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တာလည္း အားလံုးအသိပါ။`ပုဂံေဒသ ယဥ္ေက်းမႈ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္လို႔ ျခံခတ္ သတ္မွတ္ၿပီး ဘုရားႀကိဳ၊ ဘုရားၾကား ေနသူေတြကို ပုဂံၿမိဳ႕သစ္ကို ေရြ႕ေျပာင္း ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲသည္ ျခံ၀င္းအတြင္းမွာပဲ ေခတ္မီႏိုင္ငံတကာ ေဂါက္ကြင္းႏွင့္ နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စဥ္၊ အထပ္ျမင့္ ျပတိုက္တစ္ခု ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကတၱရာပတ္လမ္း တစ္ခုလည္း ေဖာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ပုဂံေဒသဟာ နဝတ၊ နအဖ လက္ထက္မွာ အဓမၼက်င့္ခံခဲ့ရတဲ့ အေျခကို ေရာက္ခဲ့ရၿပီး ေရွးေဟာင္း အေငြ႕အသက္ ဘုရားအုိ ဂူေဟာင္းတို႔က ရမဲ့ ပုဂံေခတ္ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြကို ဘာတစ္ခုမွ ဖမ္းယူခံစားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ပုဂံေခတ္သစ္ ယဥ္ေက်းမႈျမိဳ႕ေတာ္လို႔ေတာင္ အမည္သတ္မွတ္ရမည့္ အေျခေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
က်ဳိက္ထီး႐ိုးဘုရားမွာလည္း ေတာင္ေပၚ တိုက္႐ိုက္တက္တဲ့ ကားလမ္း ေဖာက္ပါတယ္္။ ေစတီပတ္လည္ အႀကီးစားျပင္ဆင္မႈေတြလည္း လုပ္ျပန္ပါတယ္္။ သာမန္အျမင္နဲ႕ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ေအာ္ အားလံုးလြယ္လြယ္ကူကူေရာက္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္လို႔ ျမင္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ စဥ္းစားလွ်င္ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ အေျဖထြက္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားဖူးရတဲ့ အဓိက ခံစားခ်က္ကိုလည္း ျပင္ဆင္မႈလုပ္တဲ့ သူေတြက နားလည္ပံုမရပါဘူး။ အရင္က က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားဖူးတို႔ဟာ အုပ္ဆိုင္းစိမ္းစိုေနေသာ သစ္ပင္ ေတာေတာင္ လွ်ဳိေျမာင္ တို႔ အလယ္မွ ေရႊေရာင္ ေက်ာက္တုံးႀကီးႏွင့္ က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားႀကီးကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဖူးျမင္လိုက္ရရင္ပဲ ေမာပန္းသမွ်တို႔ ေျပေပ်ာက္ကာ ၾကည္ႏူးလန္းဆန္းသြားတဲ့ ခံစားမႈဟာ က်ဳိက္ထီးရုိး ဘုရားဖူးခရီးစဥ္၏ အဓိက ခံစားခ်က္ပင္ျဖစ္ပါတယ္္။
ေတာေတာင္အလယ္မွာ အထူးအဆန္း တည္ရွိေနတဲ့ ဘုရားႀကီးကို အပင္ပန္းခံ လာေရာက္ဖူးခြင့္ရတဲ့အတြက္ မိမိတို႔ ရဲ႕အားထုတ္မႈ ကို ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ရသလို ေတာေတာင္လွ်ဳိေျမာင္တို႔၏ သဘာ၀ အရသာဟာ ျမိဳ႕ျပေနသူတို႔အတြက္ အဖိုးတန္လွတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ အဆိုးဆံုး လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္တဲ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းအတြက္ အေရးႀကီးေသာ က်ဳိးတုံေဟာ္ကို ဖ်က္ပစ္ၿပီး ေဟာ္တယ္ အသစ္ေဆာက္္ခဲ့တယ္။ သီေပါေဟာကို ခ်ိတ္ပိတ္ထားတယ္။ ေညာင္ေရႊေဟာ္ကို ဗုဒၶျပတိုက္အျဖစ္ ေျပာင္းခဲ့ျပန္ ပါတယ္္။
ေရႊတိဂံု အေနာက္ဖက္မုခ္ ညာဖက္ရွိ ဂ႒ဳန္ဦးေစာ ေကာင္းမႈဘုရားမွ ကမၸည္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပင္ဆင္မႈ၊ ယခင္ဖယ္ရွားခံရသူမ်ား၏ ေကာင္းမႈ စာတမ္းမ်ဳိးကိုပင္ မထား ဖယ္ရွားခိုင္းမႈေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ယင္းသို႔ကိစၥမ်ဳိးမ်ား မလုပ္အပ္ပါ။ အလြန္ ေသးသိပ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။
အာဏာရွင္ဆိုတာ အာဏာကို ထိပါးႏိုင္သည့္ အရာမွန္သမွ် ဖယ္ရွားတတ္တယ္။ ဒီအထဲမွာ လူပုဂၢိဳလ္မဆိုထားနဲ႔ ယင္းပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္၊ မွတ္တမ္း မွတ္ရာေတာင္ မက်န္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္တတ္္ေလ့ ရွိတယ္။ ဒါကို အာဏာရွင္ထဲမွာမွ အဆင့္အနိမ့္အက်ဆံုး အာဏာရွင္မ်ဳိးက လုပ္တတ္တယ္။ "က်ဴပင္ခုတ္၊ က်ဴငုတ္ပါမက်န္" အျပတ္ရွင္းေလ့ ရွိတဲ့ အစဥ္အလာ အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ အေသြးအသား ထဲမွာ ရွိေနၾက သလား။ သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္လွ်င္ အခ်ဳိ႕ေသာ ဘုရင္တို႔သည္္ အျခားတိုင္းရြာမ်ားကို သိမ္းယူလွ်င္လည္း ေရရွည္ကို မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲ ရသမွ် အကုန္ယူ ရြာပ်က္၊ ၿမိဳ႕ပ်က္ ခ်န္ထားခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေဒသရွိ လူမ်ဳိးတို႔တြင္လည္း လူမ်ဳိးျပဳန္း သတ္ျဖတ္မႈမ်ဳိး က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီး သမိုင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ခံစားခ်က္မ်ား ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သည္။
ယင္းေခတ္ အေျခအေန အရ တေနရာမွ တေနရာ သိမ္းယူျခင္းမွာ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို အႏိုင္က်င့္မႈမွာ စာမဖဲြ႕ေလာက္ေသာ္လည္း သမိုင္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ခ်န္ထားခဲ့ေသာ အနာမ်ားမွာ အရွည္ကို မၾကည့္ခဲ့ၾကဟု သည္ေနရာမွာ ဆုိခ်င္ပါသည္။ ကိုလိုနီ ကၽြန္ျပဳမႈကို ေထာက္ခံေရးသားေန သကဲ့သို႔ ထင္ျမင္စရာ ျဖစ္လာပါသည္။ ကိုလိုနီကၽြန္ျပဳသူ ျဖစ္လွ်င္ေတာင္ အဆင့္အတန္း ရွိေသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ရွိေသာ၊ အရွည္ကို ၾကည့္ေသာ လူမ်ဳိးသာ ျဖစ္ေစသင့္္ေၾကာင္း ရည္ညႊန္းပါသည္။
အာဇာနည္ဗိမာန္အေၾကာင္းကို ျပန္ဆက္ရရင္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းအရာကို ေရးဖို႔ ေခါင္းထဲမွာ ေပၚေနတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ၊ အခုမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အာဇာနည္ကုန္း ဗံုးေပါက္တဲ့ ယူက်ဴ႕ဗီဒီယိုဖိုင္ကို ၾကည့္ၿပီး ေရးဖို႔ ပိုေသခ်ာ သြားပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ဗံုးေၾကာင့္ အာဇာနည္ဂူဗိမၼာန္မ်ား ထားရာ အေဆာက္အအံု တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းမိုး အလယ္ပိုင္းကေန ၿပိဳက်သြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အေဆာက္အဦ တစ္ခုလံုး ဘံုးဘံုးလဲ ၿပိဳက်သြားျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဗံုးအဓိက ေထာင္ထားေသာ ေနရာရွိ အုတ္ဂူမ်ား အပ်က္အဆီး အထိအခိုက္မ်ား ရွိမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အပ်က္အဆီးမ်ား ၾကားတြင္ ဆက္လက္ တည္ရွိေနေသးသည္ကို ယင္း ဗီဒီယိုတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မူလ ဗိမၼာန္ကို တစမက်န္ ထပ္မံဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ကြင္းေခါင္ေခါင္တြင္ အုတ္တံတိုင္း နီနီႀကီးျဖင့္ အစားထိုးပစ္သည္ကို ဘဝင္မက် ျဖစ္ရပါသည္။ ယင္း အာဇာနည္ဗိမၼာန္သည္ တတိုင္းျပည္လံုးႏွင့္ ဆိုင္ေသာ၊ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ရတနာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အကယ္၍ ျမန္မာျပည္သာ ယင္းအခ်ိန္က လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ရေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါက ယင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ဟု မုခ် ယံုၾကည္မိပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ ရွိေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥမွန္သမွ် အမ်ားျပည္သူႏွင့္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရပါသည္။ အစိုးရလုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္မရပါ။
၁၉၈၃ သည္ အာဏာရွင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း လက္ထက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ယင္းအခ်ိန္က ယခုကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့မႈကို မည္သူကမွ် ေစာဒက တက္ခဲ့က်မည္ မထင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ယင္း ဗိမၼာန္အေဟာင္းသည္သာ တကယ့္ သမုိင္းတန္ဖိုး အစစ္အမွန္ ျဖစ္ၿပီး၊ အစားထိုး တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ေနရာ ျဖစ္သည့္ အတြက္ အခြင့္အေရးရသည္ႏွင့္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ထပ္တိုးစဥ္းစား မိပါသည္။ (ယင္းကိစၥမ်ားကို ယင္းအခ်ိန္က တာဝန္ရွိသူမ်ားသာ အသိဆံုး ျဖစ္ၾကပါလိမ့္မည္။)
အာဏာရွင္မ်ားကို ခပ္ေ၀းေ၀း သာဓက ေပးစရာ မလိုပါ။ ယင္း အာဇာနည္ကုန္း ဗံုးအခဲြခံရစဥ္လာေသာ ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတ ခ်န္ဒူး၀မ္မွာလည္း ၁၉၈၀ တြင္ အာဏာသိမ္းတက္လာေသာ စစ္အာဏာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၀ ေမလ ၁၈ ဂြမ္ဂ်ဴး အေရးအခင္းတြင္ လူမ်ား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ သတ္ျဖတ္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၃ ခုသည္ အာဏာသိမ္းၿပီး ၃ ႏွစ္အၾကာ ျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္ အာဇာနည္ကုန္းတြင္ ေျမာက္ကိုရီးယား တို႔၏ ယင္းလုပ္ႀကံမႈမွ လူထု ေထာက္ခံမႈရရန္ ျပန္လည္ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္္။
သူ႔အရင္ သမၼတ ပတ္ခ်ဳံဟီးသည္လည္း ဂ်ပန္စစ္ျပန္ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဖတ္ဆစ္စနစ္ကို မ်ဳိးေစ့ခ်ခဲ့ပါတယ္္။ ပတ္ခ်ဳံဟီးဟာ သူ႕အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ သူ႕မိန္းမကို ေတာင္ လုပ္ႀကံခိုင္းခဲ့တယ္လို႔ သတင္းထြက္ခဲ့ပါသည္္။ ၁၉၇၉ မွာ သူရဲ႕ လူယံု ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲကပဲ သူ႕ကို လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။
အာဏာရွင္ေတြ အၾကား ေနရာ၊ အာဏာအတြက္ အခ်င္းခ်င္း ဖယ္ရွားဖို႔ ၀န္မေလးသလို၊ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္တက္က်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္ ဗိမၼာန္ ကိုလည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္တဲ့ အမႈမ်ဳိး ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတာင္ သည္လို ေဖ်ာက္ဖ်က္ ေမွးမွိန္ေစေသာ အမႈမ်ဳိးျပဳရက္သည္ ဆိုလွ်င္ ကမ္းကုန္ၿပီ ျဖစ္၍၊ က်န္သည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ မည္မွ် ဆိုးဝါးစြာ လုပ္ေဆာင္ၾကမည္ကို စာဖတ္သူတို႔ ေတြးၾကည့္ႏိုင္ၾကမွာပါ။
အာဇာနည္တို႔ကို အေပ်ာက္ရွင္းကာ အုတ္တံတိုင္း နီနီတစ္ခု ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ အာဇာနည္ကုန္း အထက္တြင္ သူရဲေကာင္းဗိမၼာန္ ဆိုၿပီး ဗမာအယူအရ နာမ္ႏွိမ္သည့္ သေဘာ ထပ္ေဆာက္သည္။ ထိုသူရဲေကာင္း ဗိမၼာန္ရွိ သူရဲေကာင္းမ်ားသည္ ကိုယ့္တိုင္ရင္းသား အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
အာဇာနည္ေန႔ဆိုသည္မွာလည္း တႏွစ္တခါ ၀တ္ေက်တန္းေက် တေျဖးေျဖးအက်ဥ္းခ်ံဳးလာခဲ့ၿပီး ေနာင္ဆို ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ (သို႔မဟုတ္လည္း) အာဇာနည္ အသစ္အျဖစ္ လက္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး တစ္ဦးေသဆံုးသည့္ အခါ သတ္မွတ္ေကာင္း သတ္မွတ္ႏိုင္ေသးသည္။
ထိုသို႔ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားျဖင့္ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ ေနသေရြ႕ က်ေနာ္တ
